نماز اول وقت

عصر یکی از روز های گرم تابستان بود من به اتفاق خواهر کوچکم فائزه که چهار سال از مم کوچکتر بود به اتفاق بچه های همسایه مان در کوچه قائم موشک بازی میکردیم رفته رفته هوا تاریک می شد بهتر است بگویم که نزدیکی های اذان مغرب بود.

و از مناره های مسجد محله مان صدای دلنشین و دلنواز قرآن بگوش میرسید و ما سرگرم بازی ،راستی یادم رفت ی چیزی بگم.

بابام به شرطی با بازی ما در کوچه موافقت کرده بود که هرگز از محل سکونتمان که در بن بستی واقع شده بود بیرون نرویم و همچنین مواظب خواهر کوچکم باشم در کل همه مسئولیت خواهر کوچکم به عهده من گذاشته شده بود،تازه همه بچه های همسایه مان نیز از خواهر کوچکم مواظبت میکردن تا مبادا بابام از بازی کردن با اونا ها منع کند.

بازی خیلی گرم شده بود همه یکی یکی به شعبه سر میزدند و با صدای بلنید می گفتند شعبه.

همه اومدن از خواهر کوچکم خبری نشد من به اتفاق بقیه دوستام خیلی نگران شدیم و همه جا سر زدیم از او خبری نبود انگار آب شده بود و به زمین رفته بود بدن همه ما از ترس و نگرانی میلرزید،تازه وقتش بود که سر و کله بابام بشه،همه سر کوچه گریه میکردیم و دعا،تا سر و کله بابام پیدا شد و با صدای بلند داد زد فائزه کو،براش اتفاقی افتاده ،انگار می دانست که چی شده .همه بچه ها با هم و یک صدا گفتند : بخدا ما مقصر نیستیم او با ما بازی میکرد که ی هویی غیبش زد.

بابا با نگرانی تمام به طرف خانه رفت تا به کمک مادرم کاری بکنند،ما حسابی ترسیده بودیم و با خود می گفتیم خدایا نکنه دزدیده باشن .تا صدای بابا بلند شد انگار لحنش فرق کرد و ما همه ساکت شدیم که ببینیم بابا چی میگوید.

بابا گفت :بچه ها نگران نباشیدفائزه خونه هست تا ما این را شنیدیم همه به خونه رفته و علت غیب زدنش را پرسیدیم و او را سرزنش کردیم که چرا این کارو کردی نگفتی ما نگران میشیم .

تا او گفت:من تا صدای اذان را شنیدم بازی را ول کرده و به خونه رفتم وضو گرفتم تا نماز اول وقت بخوانم همه بچه ها به هم نگاه کردند و گفتند آفرین تو کار خوبی کرده ای و همه تصمیم گرفتند که همه مثل فائزه از فردا نماز اول وقت بخوانند و همیشه با شنیدن صدای موذن بازی را تمام کنند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: